5.august. Ettermiddagen var framleis ung - og vi var ved Rødøy. Løva kneisa så flott. Frå sjøen var det uråd å sjå kvar stien kunne tenke seg å gå opp. Halvparten av oss var gira på fjelltur, og den andre halvparten verka nøgd med å ta på seg å finne camp og lage middag. Vi vurderte det til ein klassisk vinn - vinn situasjon, og to x Lene la avgarde til fjells.
Rødøya (8 km²) er kjent for det karakteristiske fjellet Rødøyløva (440 meter over havet). Rødøyløva består av rødlig serpentin. Sett fra skipsleia ligner den en mektig sfinks eller løve (Wikipedia).
Vi er på stien!
Sherpatrapp 2/3 av vegen, og meir skal det bli.
Ca 1000 trinn per august 2020. Fantastisk handverk! (Foto: Lene H)
Fantastisk utsikt sørover Helgelandskysten allereie frå sherpatrappa
Nordover mot Bolgvær og Bolga (trekantfjelløya)
Austover mot Svartis-områder
Ein draum å komme hit - og uverkeleg vakkert å vere her!
Utsikt til alle kantar. Lofotveggen, Mosken, Værøy og Røst langt ut i havet. Vega lengst i sør. Fjell og hav. Bre og fjord.
Ja, så blide kan vi vere! (Foto: Lene H)
Her nede på ei av strendene hadde Torunn og Roger slått leir. Vi såg etter dei og kajakkane, men klarte ikkje å lokalisere campen. Men på telefon fekk vi god skildring så vi hadde ein kvalifisert mistanke om kvar vi skulle..
Returen gjekk som ein leik, og snart var vi i kajakken att.
Løva kneisa i kveldssola og vi kom fram til campen før det vart mørkt.
FOR ein camp! Vår eiga strand for natta. Fine flate teltplassar og til og med møblert utekjøkken.
Nydeleg fellesmiddag og rett i solnedgangen! For ein dag!
(Foto: Lene H)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar