Påske i Tafjordfjella

Skjærtorsdag for Trude og eg til Tafjordfjella. Vermeldinga var ikkje så bra, så vi var førebudde på ein tung tur innover til Pyttbua. Veret vart betre enn venta. 2 mil er likevel langt. Turen er ganske flat, men med randonee-ski og 20 kg på ryggen vart det tungt nok.

Vi var litt usikre på vegvalet frå Tunga. Vinterruta går sør for elva, men vi fekk ulik informasjon om elvane var opne eller ikkje. Vi gjekk på nordsida. Det var laust og spora låg djupt i snøen. Vi frykta at vi måtte lage løype sjølv på slutten. Heldigvis hadde ein person med hund gått heile vegen opp før oss.

Eg gjekk meg totalt tom dei siste to kilometrane og var veldig glad for å komme fram. Skjærtorsdag vart ikkje fotografert, og skal i gløymeboka snarast..  På hytta hadde andre trivelege påsketuristar allereie fyra opp og bore inn rikeleg med vatn. Det var jammen gull verdt!

Langfredag vakna vi opp til dette:

Karitind (1982 moh)

Topptur eller ikkje? Det var mykje nysnø og skavlar i fjellet. Begge hadde lyst å sjå Veltdalshytta. Det vart kvistaløypa. Spora frå dei som gjekk i går var vekke, så vi måtte gjere jobben sjølv.

Topp stemning og høg påskefaktor etter første motbakken

Tilbakeblikk mot Pyttbua (1161 moh). Eg var svært mykje meir positivt innstilt i dag. I går forbante eg hytta som vi aldri kom fram til...

Trude tok ein "Cecilie Skog" og dura på. Eg greidde berre såvidt å halde eit slags følgje sjølv om ho trakka spor. Etterkvart svelga eg stoltheita og godtok arbeidsfordelinga. Det var sol. Det var kvistar. Det var 25 cm pudder. Uendelege landskap utan eit spor, utan ein lyd. Terrenget vart meir kupert og fjell og dalar dukka opp.

Vi vert små i store landskap. Trude trakkar løype mot Nausthornet (1896 moh). Ja, ho trakka faktisk løype HEILE VEGEN!

Stor glede når vi kan ta av fellene og det er BERRE nedoverbakkar resten av vegen.. Karitind, no sett frå andre sida, i bakgrunnen.

Det er slike "moments" som gjer det verdt slitet med å komme seg hit..

Panoramaet sørvest for Heimste Veltdalsvatnet. Tordsnose (1975 moh) til venstre og Nausthornet til høgre. Heilt bak i midten Svartegga (1937 moh)

Dei første dagane så lærte vi litt om energiforbruk. Vi gjekk oss tomme på eit blunk. Slik skigåing, med tung sekk og på kalde dagar kostar. Det gjekk best når vi hadde ca 1 time aktivitet og deretter tvangspåfyll med mat og drikke. Når vi etterkvart klarte å gjennomføre det så held kreftene heile dagen. Et FØR du er sulten, drikk FØR du er tørst og meir av alt enn det du trur du vil ha. Det er faktisk skikkeleg utfordrande å klare å proppe nok energi inn i ein kontorkropp. Solid frukost er og eit triks. Egg og bacon, eller middagsrestar frå kvelden før funkar ypperleg i tillegg til skiver/knekkebrød.

Link til resten av påsketuren - del 2

Løypetrakkar Trym sin blogg

Kart over området