Eg har gledd meg i lang tid til lykteturar på ettermiddagane. Endeleg var vi i posisjon!
Snap frå Synnøve - som også stilte med ferdig middag rett etter jobb!
Pust og pes. Eg fekk fullstendig blodsukkerskjelv i starten på turen, men det kom seg. (Foto Synnøve)
Eg gjekk med kortfell heile vegen. Vi gjekk etter eit ekstremt godt lagt trugespor og kom etterkvart opp på det som vi trudde var høgaste toppen. Her stod det ein diger varde, som eg ikkje kunne hugse frå sist vi var her. Og varden minna mistenkeleg om den som står på Stortinden (801 moh) Enten er det fleire vardar her, eller så er vi fullstendig forvirra på kvar vi har vore når...
Toppen!
Sesongopning fjellski - sjekk!
Herifrå gjekk det berre ein veg. Begge sine "monsterlykter" vart sett ut av spel (gløymt batteri + teknisk svikt). Føret var elendig. Vi ploga ned halve vegen på NESTEN gjennomslagsføre og nesten utan lys. Det gjekk stort sett greit å halde seg på overflata om ein var veldig forsiktig. Siste halvdel var det skikkeleg kram snø og gjennomslag. God trim på lårmusklane.
Mykje læring. Behov for oppgradering på lys-fronten.
Konklusjon: Sesongen er i gang - form og føre kan berre verte betre!
11,25 km t/r og ca 550 høgdemeter i følge endomondo.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar