Startar med monstermastlinjekryssing.
Vi har etterkvart stålkontroll på kvar linja Ørskog - Fardal går i Sykkylven. Vi har knapt vore på ein tur som ikkje kryssar den på noko vis.
Vi var heller ikkje sikker på om vi skulle gå på Søvikhornet først og over til Jogardshornet derifrå eller finne ein sti direkte frå stølane. I det vi fann eit potensielt stikryss fann vi merkeband, og då var det no greit å følgje desse.
Jogardsstølen
UPS! Brått var vi på Jogardsstølen. Dette er nok ikkje den mest effektive vegen til topps. Jogardsstølen ligg fint til og egnar seg ypperleg for nistepause. Stølen hamna difor i kategorien "verdifull avstikkar". Vi la i veg gjennom skogen og opp nokre myrområde for å komme vidare til fjells. Det er ekstremt mykje tyngre å gå i terrenget enn på sti.
Jaktbu?
Det er nok mykje hjort i området skal ein vurdere det ut frå tal jakthytter.
Vi gjekk oss inn på rett rygg og fann råsa. Resten av turen til topps gjekk som ein leik.
Altså: Fjøla er BAK dåkke...!
Jogardshornet ligg fritt og fint, og det var flott utsikt til alle kantar. Ein skikkeleg bra kveldsturtopp var det. Ingen av oss hadde tenkt på den namlause toppen på kartet som eit turmål - så fjøla gjorde nytta si!
Fin utsikt innover Sykkylvsfjella
Heimveg. Sandvikhornet.
Vi tok same vegen ned for å finn ut kvar vi skulle ha gått... Og det viste seg at vi alle fire hadde gått rett forbi (3 meter unna) skilt og sløyfe der vi mista stien til fjells (rett forbi Løsetsætra). Kan ikkje klage på merkinga då akkurat... Flott landskap, sjarmerande stølar og ei lite perle det området her.
Kart over "runden". 9 km vart det totalt og 630 høgdemeter.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar