Kolåstind (1432 moh)

12. april. Bonusferiedag, full klaff med veret og ivrige skijenter som dreg meg med på tur.

Skiturist på Standalhytta

Størstedelen av hytta høyrer til Aalesund skiklubb, og ein liten del fungerar som ubetjent DNT-hytte.  

Ut på tur. Porten til Kvanndalen

Første glimt av Kolåstind og "brefallet"

Fornøgd Åshild på tur. Lunsj i sola ved Appelsinhaugen.

Ut Kvanndalen frå Appelsinhaugen. Flott ja!

Eg hadde småkramper i lår og leggar etter dagen før på veg opp mot Appelsinhaugen. Men sidan eg ikkje var direkte sliten til lunsj så vart eg med vidare..

Stø kurs mot Stretet

Stretet var ein drittplass. I dag var det veldig fint føre og godt spor, så det gjekk no greit.

Oppe på platået på toppen av breen. Fantastisk fine pinaklar.

Platået bort mot sjølvaste toppen. Det hadde merkeleg nok vore folk her før oss..?

Toppen! I alle fall så langt ein kjem på ski..

Eg vart med på klyvinga opp mot absolutt toppen. Det var bratt klyving, men ikkje så ekkelt, og eg fekk godt feste i snøen. Men når eg brått kikka over kanten og det var INGENTING der, då slo høgdesjuka inn for fullt. Så dei siste to stega for å balansere heilt øverst droppa eg glatt. Beina har i alle fall vore på 1431 moh, og det er meir enn godkjent.  

Åshild og Siri på TOPPEN!

Kristin har energi til hoppings!

Ruta vi gjekk frå hytta til toppen var ca 5 km lang (utan bauting) i luftlinje, og med omlag 1050 høgdemeter. Vi starta ca 10.20 og eg var på toppen ca 13.30, (heilt på toppen ca 13.50)

Nedturen var eit mareritt. Eg hadde mjølkesyre i låra FØR eg hadde begynt og diverse interessante kramper som kom og gjekk. Føret var fantastisk på toppen. Deretter litt slushete. Eg kom no ned. Kristin fekk øve seg i tolmod. Helsigvis har vi begge to relativt godt humør, noko som truleg berga resten av dagen. Til deg tilfeldig forbipasserande Glenn: Tusen takk for skitips og moralsk støtte både opp og ned! :) 

Om ettermiddagen på hytta var eg berre rett og slett litt høg på turen, terrenget og livet generelt. No kom jentene som skulle på toppturhelg ein etter ein, utkvilte og blide. Fyr på peisen, middag i magen, snop og kaffi. Vi benka oss oss for foredrag. Christer Lundberg Nes fortalde enkelt og engasjerande om skred og skredfare, og godt skivett i fjellet.  Han står bak boka skikompis, og kvelden resulterte i mykje ny kunnskap og signert bok for mitt vedkommande.