20. januar Sakte men sikkert kjem formen seg etter influensa. Kortare turar i enkelt terreng er oppskrifta. Endeleg ein søndag med sol, skyfri himmel og avtale med Synnøve. Dette var første gongen min på ski inn til Jutevatnet. Eg må innrømme at det var lekkert å ha kjensla av høgfjell tvert ein går ut av bilen. Det var fine løyper og vakker natur innpakka i 10-12 kalde grader. På heimveg såg vi ein fyr gå opp lia, og han la sporet så fint i slake bautar oppover. Vi hadde nok ikkje orka å trakke spor i terrenget sjølv, i alle fall ikkje eg. Men då sporet låg der vart freistinga for stor! Med blå ekstra under skia hadde vi nok feste og kom oss på namnlaus topp på 750 moh. Det var aldeles lekkert! Med 30 cm pudder var det enkelt og gøy å stå nedover bakkane att på turskia.
Vi møtte preppemaskina - meir nypreppa enn dette vert det ikkje! (Foto: Synnøve)
Oppover i lia på perfekt lagt skispor. Hare og rev hadde vore ute om natta.
Utsikta frå namnlaustoppen på 750 moh
#fødtmedskipåbeina
Totalt 14 km og ca 430 høgdemeter
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar