Dette var min aller første kveldstur med hovudlykt og fjellski. Sjølv om det var overskya var det ganske lyse skyar på grunn av månen bak. Snødekte åsar og ryggar var tydelege. Det var ikkje vanskeleg å orientere seg (Synnøve og eg hadde dessutan rekognosert i forrige veke). Hardt og greit, og eg kom meg opp på kortfellar (med berre litt banning i brattaste kneika).
Bevis! Ved varden på Frostadtinden (801 moh)
Nedover var det berre lekkert. Monsterlykta gav godt lys, og føret var upåklageleg. Det var passeleg bratte bakkar. Eg var nervøs og spente meg litt, men det var eigentleg ikkje noko grunn til det. Jamnt hardt, og litt styresnø på toppen. Dei siste to hundre høgdemetrane var det skare og flust med gamle skispor, og ganske ruglete. Mjølkesyre i låra.
Frostadtinden. Ca 9 km t/r, ca 550 høgdemeter.
Hit vert det fleire turar! Perfekt kveldstur!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar