Vi la ut ved solnedgang, med store forventningar til kvelden. Det er kaldare og mørkare no, men naturopplevingane kan likevel vere store og frisk luft gjer godt!
Sola går ned
Klar for mørkepadling
Denne dagen ville vi ha minimalt med lys. Det var ein trekk i mot, både i sjøen og i lufta. Vi snirkla langs land, såg ein oter og ein hegre. Ingen sel heime i vågen i dag. Skyminga kom fort, og etter ei lita stund såg vi ein gul sigd som steig opp frå fjella i aust. Månen steig raskt, frå flis, til halv, så nesten heil over fjella. Stor, gul og rund - og eit svart/kvitt kaldt lys spreidde seg utover landskapet.
Eit stjerneskot fall over Lepsøya, og vi granska den mørke sjøen nøye. Er det morild her? Vi såg ikkje noko, kanskje eit lysglimt her eller der, og var nesten litt skuffa. Då vi snudde fekk vi super medsjøpadling - det gjekk kjempefort - og lett! Skuffelsen var gløymt og hu hei kor det gjekk!
Sjølfie.
Brått var det action! Det gneistra og skein i vatnet. Kanskje månelyset gjorde at planktonet gjekk djupare? På omlag ein meter, då vi drog årene gjennom vatnet skjedde det mykje! Det minna om stjernestøvet frå tryllestaven til Tingeling, eller kanskje gneistrane frå eit bål. Vi vart sittande å plaske med årene i minst ein kvarter. Utruleg fasinerande. Lene hadde mange morildhistorier frå sommarferiar på Sørlandet, så eg skjønte at det var ei morild-light oppleving vi hadde denne kvelden. Likevel veldig stilig og artig!
Månelys, finsnirkling i mørkret mellom skjer og steinar, småsurf på revet og ein skikkeleg surf inn på stranda! Mørkepadling altså!
t/r 13 km
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar