Å, for ein strålande morgon!
Middagshornet kneisar bak der.
I siget!
Romedalstinden
Stien forsvann for oss etterkvart, men vi såg kvar vi skulle. Haustfargane var i emning og sola varma. Skodda leika med toppane
Finaste fargane!
Eg hadde gledd meg vilt til utsikta frå ryggen, men skodda innhenta oss. Det var heilt vindstille og trykkande.
Ryggen mot toppen
Eg prøvde meg på at: -Det er no ikkje så nøye med toppen, vi kan berre snu når vi ikkje ser ein dritt. Gamle toppturtakter var vekt til live og jentene hadde fått los. Så det var ikkje mykje interesse for å snu, nei!
Hege mot toppen
Vått og vakkert i skodda
Glimt av alpint landskap
Ny tusenmeterstopp! JUHUU!!
Eit glimt av ryggen vi hadde gått opp - og i dag vart det same vegen ned.
Det vart heilt grått før vi kom oss ned til bilen. Eg var overraska over god god stien var heile vegen på ryggen, det var lett å gå. Sjølv utan panoramautsikt til Molladalen så var det ein skikkeleg fin tur! - Manglande utsikt betyr faktisk berre at gjestane må komme att på besøk! Nytt forsøk og betre utsikt neste gong.
Takk for turen og ei kjempekjekk helg!
#turistieigefylke
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar