Nyfrelst sunnmøring på Skårasalen (1542 moh)

Søndagstur - Sunnmøre - ski - skodde med lovnad om sol. Forventningane var store og spenninga høg. Stemninga i bilen upåklageleg.

I Kvistaddalen køyrde vi så langt som vegen var open. Vi labba innover mot stølen og det kjendes nesten som julaftan. For kvar sving så letta skodda og nye toppar dukka opp på alle kantar. Den eine meir dramatisk enn den andre. Nesten meir spennande enn å pakke opp pakker...

Ferdig med oppvarminga. No såg vi opp på "vårt" fjell. Ann Kristin og eg er klar for motbakkane.

Taggerekka vert kalla "Kvistadkjerringane". Seige høgdemeter i grovkorna varm snø.

Utsikta og turfølget gav ny motivasjon, sjølv om bakkane effektivt avslørte manglande kondis, og etterkvart manglande styrke og så sviktande uthaldenheit... Fjellet var overraskande fint å gå opp på. Bortsett frå dei siste metrane på toppen var det verken luftig eller katastofalt bratt.

Frå ca 1000 moh var det hardare snø, med eit passeleg tynt og opptint styrelag. Her ser vi toppen, og det er berre sjarmøretappa att. På veg opp møtte vi to ulike grupper med guide (utlendingar) på veg ned. Sunnmøringane tjener som kjent pengar på alt...

Alle "vondtar" er gløymd når ein kjem opp til dette! Utsikt ned på taggane og Sunnmørsalpane aust(eg trur vi ser Storhornet som det svartaste massivet litt til høgre, Hornindalsrokken litt til venstre for midten og Kvitegga heilt til venstre).  

Blid gjeng på toppen!

Frå toppen mot nord. Den første ryggen heiter vist Storhornet her og.. Så ser vi over Bondalen til Grøtdalstindane, med Kolåstinden og Sætretindane lenger bak. Eller "Slogen overalt" som det også kan seiast...

Spennande skulpturar på toppen. Jan Ove lurer på korleis det ser ut ned her. -Oi, seier han. Då veit eg at eg ikkje treng å sjekke det sjølv...

JIIIHAAA!! Been there - done that! Sola fekk tak og vi fekk den beste nedturen vi kunne ønske oss.

SUNNMØRE!! Det er dette eg vert nyfrelst sunnmøring av...

Sola steika og det kokte i hovudet under hjelmen. Låra vart surare og surare nedover. Snøen vart blautare og blautare. På slutten av bakkane brann det i låra og eg hadde INGEN kontroll. Stilen var nok ikkje noko å skryte av. Då var det jammen godt å komme ned på stølen, og berre ha att eit par kilometer i "hockey"-stilling på skogsbilvegen... ("hockey" meg her og "hockey" meg der...)

Kenneth gøymde skredsøkaren sin i siste snøflekken før bilen, så eg fekk prøve min. Jammen fann eg den! Kanskje vi skulle ha testa det før turen, men uansett greit å ha prøvd.

"Johnsen"-gjengen er supre turkameratar.

Tusen takk for turen!

Meir om Skårasalen, kart og turbeskrivelse finn du på fjellinordvest.net

I følge sikre kilder er Skårasalen det fjellet i Møre og Romsdal med høgast primærfaktor, faktisk Norges 7. høgaste primærfaktor.