Medsjøpadling i mørket

Sygni var gira. Eg let meg overtale. Det høyrdes ut som ein god ide å legge ut frå sentrum med vinden i ryggen og suse innover Ellingsøyfjorden.

Jugendstil og glassfiber kler kvarandre godt

Oppvarming i Brosundet

Ut i Moljegapet skvalpa det litt. Vi runda kaia og kom oss på rett spor, med vind (meldt 10 m/s) og bølgjer i ryggen. Det var skvalpete og utfordrande. Når vindrossene kom så fauk vi avgarde innover. JUHUUU! Eg sleit litt med balansen, og turde ikkje heilt å padle på. Eg kunne nok fått meg mange fleire surfar innover. Sidan planen med å suse innover Ellingsøyfjorden i stor grad vart realisert så vart det ikkje bilde frå denne delen av turen. Sygni var strålande nøgd med Romanyen, livet og verda generelt. 

Ingen av oss velta, og etterkvart vart det rolegare. No kunne vi prate og padle litt folkeleg. Akkurat her er det ikkje så mykje spenannde å sjå, så det vart ikkje bilde frå denne delen av turen. 

Frå Nørvesundet og austover fekk vi att sørvesten, men no frå sida. Skumringa kom fort og vi tok fram hovudlykter og lys. Fjorden var framleis skvalpete, men bølgjene var mindre. Vi tok den trygge varianten, og padla langs land til Olsvika der vi landa i ein passeleg hage. Sidan det var mørkt, skvalpete og på grensa til skummelt så vart det ikkje bilde frå denne delen av turen heller. Folka i hagen vart så imponerte at dei køyrde oss heim att. 

Dette var ein kanonbra kveldstur, der vi verkeleg fekk prøve oss. 

Det er noko heilt anna å padle i mørket. Balansen får verkeleg teste seg. Med ujamn vind og skiftande bølgjemønster vert det utfordrande. Det er godt å ha prøvd litt i kontrollerte forhold, tilfelle vi bommar oss på planlegging og gjennomføring av tur i ein reell situasjon. 

Konsekvensen ved velt hadde vore maks 5 minutt i sjøen før vi rekte i land.   

Turen vart 13 km