Og no snur eg historia bak fram. Det var nydeleg å ta morgonkaffien i sola! Ho varma for første gang i år! Vi var på ein flott stad med gammal skog dekt av lav og mose, fjordutsikt og kulturlandskap rundt kvar ein sving.
..og om litt er kaffien klar. Slike morgonar er gull verdt!
Køyene våre: Ticket to the moon og Amok
Storfjorden
Soloppgang over Storfjorden og Sykkylvsfjell
Kaldt og frosen sludd i køya då sola stod opp
Hengekøyeperspektivet
Vi pakka og la ut etter vermeldinga, og for ein gongs skuld så stemte den ikkje heilt. I staden for opphald kom det sluddbyge etter sluddbyge, den eine med større snøfiller enn den neste.
Det var umogeleg å få fyr på bålet, alt var vått og sluddfillene slokte fyrstikkene etterkvart.
Bakken vart kvit, og vi fann ikkje ved eller alternative oppfyringsremedier nokon plass.
Litt laber stemning, så vi pakka saman for å fare heim. I 23-tida stilna det og letta opp. Ein klår stjernehimmel. Mørkeblåtimen. Så vi ombestemte oss ein gong til, gjekk ned att og hang opp køyene. Tarp hadde vi ikkje med, og det kom sjølvsagt sludd og snøklumpar ned frå trea om natta. Hengekøyene fanga det fint opp, meir som ei trakt, og alt la seg som ein smeltevassdam under rumpa. Mykje læring. Men når morgonen blir fin blir frysinga gløymt og stemninga på topp.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar