Ranfjorden låg som ein spegel. Her vart det morgonbad! Friskt og godt!!
Som "vanleg" vart det is, kaffi og ein strekk i sola på Fauske bygdemuseum.
Grensefjella mellom Hamarøy og Tysfjord kommune. Til høgre Hatten.
Per Arne har skrytt denne toppen opp i skyane, og eg ville prøve meg på turen. Kvelden var ung og i strålande ver freista det med utsikt og tur. På høgaste punktet over fjellet, Tortenåsen, gjekk det ein traktorveg innover myrene og deretter god sti.
Mot Stetind. Variert landskap
Bratt, men lettgått. Heile vegen dukka det opp nye "teasarar" i horisonten, og forventingane til utsikta frå toppen vart etterkvart skyhøge.
Oppe på sadelen, ryggen ut mot Bjørnkjeften (som eg gjekk utover på returen).
Ryggen vidare opp mot sjølve Hatten.
Topphatten
Fastmontert stige. Eg likar ikkje stigar så godt, men kom meg no opp. Og eg var VELDIG glad for stigen då eg skulle ned att.
Topplatået var glatte svaberg, og utsikta til alle kantar tok nesten pusten frå meg. Stemninga stod i taket - og eg kjente gliset gjekk heilt rundt - og eg klarte ikkje slutte fryde meg over utsyn og vidsyn. Per Arne hadde heilt rett. Dette var ein kongeplass!
Panorama frå toppen
Ut Vestfjorden - Hamarøy til venstre - Lofotveggen til høgre. Tilthornet i svart nærast
På veg ned gjekk eg også ut ryggen mot Bjørnkjeften. I overkant luftig for meg på slutten.
Tilbakeblikk mot Hatten frå Bjørnkjeften
Lekker sommarnatt i nord
- og veldig fin køyretur vidare som vart avrunda med hengekøyeovernatting Gratangsfjellet.
Hatten vart eit favorittfjell på første forsøk, og hit går eg gjerne om att.
Raymond har laga ein filmsnutt frå sin tur til Hatten i 2016 som viser heile turen og som eg synes formidlar stemninga og kvalitetane i området godt:
Endomondo:
8 km t/r - knappe 700 høgdemeter.
Eg brukte 1 time og 24 minutt opp med fotostopp og utan å kave.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar