Sydalsfjellet på ski (736 moh)

13.02 Premiere med randonee-skia. Elle melle i fine fjell - og vi la turen til Svarttinden/Sydalsfjellet (736 moh). Varsom.no med faregrad 3.

Svarttinden - eit portrett

Turen starta i bygda Gravermarka, gjennom beitemark, granfelt og ei ganske bratt side (ca 40 grader?). Deretter var det berre herlege kvite viddar og bakkar.

Innover og oppover her - herleg terreng!

Lunsjutsikta - Gimsøystraumen

Eg mista termoskoppen min, og den for nedover bakkane.

Mange minusgrader og kald vind. Det vart arktisk stemning og greit å halde på dunjakke etter lunsj, sjølv i oppoverbakkane.

Toppen i det fjerne

Sjarmøretappa

Utsikta frå toppen. Fine folk på fjellski frå bygda tok oss att på toppen, og kva trur du dei hadde med? Jepp, termoskoppen! 

Retur over Steindalsheia (708 moh) med flott lys i havet og horisonten

Hardt men fint skiføre store delar av nedkøyringa.

Fantastisk å suse ned mot fjord og solnedgang!

Livskvalitet på ein laurdag!

Siste henget var føret flakete og ekkelt. Vi gjorde som dei lokale med fjellskia, og tok oss langs med granfeltet på øversida og så ned. Med randoski var ikkje det noko særleg, så neste gong går det rett gjennom skogen. Vi ser at mange er tøffare enn oss på ski - men turane vert ikkje mindre fine av den grunn. Sydalsfjellet er ei perle - og vi skal ha den på lista over aktuelle turar seinare og. Hadde vore stas å treffe på puddersnø her. 360 graders utsikt og ein relativt grei tur.