19. og 25. februar. Februar var generelt ufyseleg. Vi skjønte at utenatta kom til å verte utfordrande. - Kva om vi googlar gapahukar? kom det frå Synnøve ein dag. Som sagt så gjort. Med nyvunnen kunnskap for vi på rekognosering, med fleire potensielle turmål i sikte. Blink på Solnør. Sjarmerande plass ved elva. Vi hadde ein plan!
Solnørelva i februar
Rekognosering
Vått, sludd, og berre halvtriveleg ver. Vi fann stien langs elva og gapahuken. Kul plass. Takk til Skodje JFF for strålande tilrettelegging!
Det gjekk heilt til 28. februar før vermeldinga var rimeleg att, og no måtte vi ut for å rekke overanttinga! Nysnø og kaldt. Tidleg solnedgang.
Vakkert!
Kvelden kunne fort blitt lang, men med bålpanne og godt selskap for tida avgarde.
Leggetid med både frostrøyk og bålrøyk
Morgonen etter. Det var pinnkaldt i lufta, rimfrost på alt, men vi hadde begge overlevd natta. Synnøve mumla noko om ny sovepose.
Vakkert morgonlys. Ein liten oter kom oppover i elva for å helse på.
Rusletusle heimover i skikkeleg vinterwonderland.
Det låg an til ein flott vinterdag, og vi hadde ski i bilen. #alltidberedt! Det vart morgontur i nypreppa fantastiske løyper frå Brauta og rundt Mevatnet. Sol, silkeføre og eit par "Stikk-ut!" ski-postar resulterte i to veldig blide damer. Utover ettermiddagen skya det over, så vi følte vi fekk maksimalt ut av skotårsdagen.
