13.08 ...rett nok utanfor Mildrid sin dørstokk. Ho hadde observert ein delfin i området nokre dagar. Det freista å prøve å padle med han. Vi hadde fri og det var framleis varme i augustsola. Tovågen var som alltid reine idyllen, og det var kjekt å treffast. Pandemi og ymse utfordringar har lagt ein dempar på sosial omgang siste åra. Sterke i trua padla vi rundt heile fjordbassenget. Nerdeprat om kajakk og test av nye årer. Ingenting å sjå. Jaja. Fin dag i sola uansett. Vi snudde på heimveg, men DÅ såg vi ei svart finne i det fjerne! Delfinen hadde stått opp og var på fisketur! Lynkjapt for han rundt oss. Hit og dit. Hit og dit. Det var nesten umogleg å forstå kvar han kom til å dukke opp neste gong. 90 graders svingar, 360 graders vendingar, sideveis svøm og høge hopp! Her var det ikkje noko å seie på reportoaret eller framvisninga. Han var ikkje spesielt oppteken av oss, men vi fekk sjå han nær kajakkane nokre gonger. Stor oppleving!
