Mørkepadling III

27.11 Rundt Valderøya med fin gjeng. Litt variabelt med vind og bølger. Traff på tidspunktet då alle tre hurtigbåtane skulle innom kaia. Ekstra krydder med ryggvondt og tauing. Flott måne og etterkvart stjerneklart. Verkeleg klart og nordlys vart det først etter at vi hadde komme heim. Kjekt å kjenne på at ein vert meir komfortabel i mørket etter nokre kveldar ute. Friliftsliv i vinterhalvåret er gull. 

Runden rundt ca 13 km. Eg prikka med det inn akkurat 800 km for året - så langt!!!

Mørkepadling med kart og kompass

17.11 Stille, klart og nesten fullmåne. Flotte kveldar og silkeføre på fjorden. Det vert ein ekstra dimensjon med padling i mørkret. Vi for ut med kart, kompass og ein del punkt vi skulle innom.

Mykje læring: Det var artig å navigere litt. Det er lett å gå på for lange kompasskursar i staden for å navigere etter terrenget. Det er ikkje så lett å lese kart/ta ut kursar i mørket. På planlagde turar kan ein godt gjere litt førarbeid heime. Vi padlar litt fortare enn vi trur når vi vert ivrige. Det er ikkje nok å ha kontroll på hovedleia, det kjem båtar i bileiene og. Vurdere avstandar og fart på båtar er ikkje lett, heller ikkje å vurdere retninga dei har ut i frå lanterneføring. Slepebåtar har anna lanterneføring.

Fantastisk kveld på sjøen! Det gav meirsmak med orienteringsoppgåver langs med. Vi har nokre idear til neste gong. Turen vart totalt 16 km. 

Kvalpadling 2018 - dag 1

10.11 Grytidleg opp, køyre frå Tromsø. Frå svarte natta gjennom blåtimen til grålysning. Venting på vegarbeid. Smalare og meir svingete vegar dess nærare vi kjem Skjervøy. Vind, men ikkje avskrekkande. Effektive og forventningsfulle gjorde vi oss klare. Rutina var på plass. Ete ei brødskive medan pakking, lys, ekstra vottar, lue og batteri til kamera lett tilgjengeleg. Ved på lur i kajakkane. VHF-sjekk. Plussgradene gjorde pakkinga og påkledninga enklare og meir behageleg.

På sjøen ca halv ti. 

Etter ca 4 km så såg vi første kvalen - og frå då var det kval overalt! Lenge! Knølkval og spekkhoggarar om kvarandre. Finner og halar, store og små blåst på lang og kort avstand. 

Knøl som dykkar (Foto: Kristin)

Morten "vassa" i kval. Han fekk seg og ei skikkeleg overrasking då ei knølgruppe kom opp med store gap rett bak kajakken hans (mindre enn 5 meter unna!). Link til videoen på TV2. 

Det var bursdagsgave god som gull på forskot.  

Få med seg opplevinga, vere tilstades der og då og ta litt bilde. Det er mykje som skal balanserast! 

I tillegg skulle eg halde styr på kajakk, åre, vind og bølgjer! Foto: Kristin

Link til Bjørn Tores videosnutt midtfjords

 Spekkhoggarar på kryssande kurs

Knøltog

Kvalpadlinga 2018 var offisielt opna - og det med glans! På 2 timar hadde eg sett meir kval enn samla på alle 5 kvalpadledagane i 2017. Kvænangen i frisk bris var heftig nok, og etter nokre timar var eg sliten, og diverse behov meldte seg. 

Novembersol på 70 grader nord. 

Rullesteinstrand, med veldig flott stein. Kristin hadde lyst å ta med halve stranda. 

Vi gjekk i land på Hekksteinen (nord). Etter røysting vart det 3 mot 2 for bål, så då vart det bål. Ingen angra på det. Bålsjefen rydda og fyra, og det vart rett så triveleg. Ein havert låg i fjæra og kikka på oss. 

Bålet gav varme, varm mat og salutt til slutt!

Fjorden gjekk kvit utpå og vi hadde sett meir kval enn vi klarte å fordøye. Vi sette difor kursen innover etter lunsj. Vi var heldige og kryssa fjorden då det var relativt lite vind. Det var framleis eit slags dagslys då vi kom inn til stranda. Morten held fram øvinga på redning og rulling.

Kvalpadling dag 1 - 13 km padling

Store opplevingar i stort landskap. 

Kartutsnitt endomondo - kvalpadling i eit nøtteskal

Kvalpadling 2018 - dag 3

12.11.18 Alle gode ting er som kjent tre, og no var vi tre personar att til tredje dagen med kvalpadling. Vi hadde allereie sett nok kval til å vere nøgde med helga, dette var ein bonusfridag. Låge skuldre, ope sinn og god drill på utstyr og padling. Og for ein dag det vart!!

Klar for avreise

Kvalpadling i soloppgang

Det var ikkje eit vindpust. Vi var aleine på sjøen. Dei andre kvalturistane åt framleis frukost. Berre ein liten sjark å sjå i horisonten. Soloppgangen var heilt fantastisk! Gull, orange, burgunderblått. Svarte skuggar av fjell, padlarar og sjøfugl mot hav og himmel.   

Då vi kom utpå såg vi kval i to ulike retningar. Langt unna. Nokre små båtar stima mot dei næraste. Vi sette kursen mot dei andre. Etter ein kilometer padling synes eg at eg såg eit plask. Etter ei lita stund til såg vi heile knølkvalen i lufta. Det var på god avstand, og det var i grunn greit. Eg vil ikkje ha 30 tonn kval i hovudet! Det var to, og dei hoppa fleire gonger. Det er heilt sprøtt å sjå på det. 

  

Knølkval i lufta - om du ser nøye etter!

Landing med eit plask! Berre så spruten står. 

Her stryk begge hoppeknølane seg forbi Bjørn Tore

Det var brått mykje aktivitet. Spekkhoggarar i soloppgang er heiiiilt innafor på ein mandags morgon.. 

Foto: Kristin

Hoppeknølane dykkar inn mot Skjervøy

Ei ny gruppe med knølar sig forbi Bjørn Tore på kloss hald. 

Kvalturistar i fleng - og tre knølkvalar innimellom mylderet av båtar,  rib'ar og kajakkar.

Etterkvart hadde alle kvalturistane stått opp. Det var ein haug med båtar som sirkla etter den same gruppa av kval. Eg vart og bitt av basillen og ville sjå mest mogleg. Men etter ei lita stund så ser ein galskapen - det er FOR mykje folk og båtar, og vi forstyrrar meir enn observerar. Så då tok vi til vett og for avgarde for å finne lunsj-plass. 

Novembersol og dagslys. Direktelading av skrotten og mental terapi. 

Vi satsa på Hekksteinen vest denne gongen. Flott rullesteinsstrand og mykje ved. Eg hasta, av heilt naturlege årsakar, med å komme meg på land. Bjørn Tore var baktropp og fekk med seg ein stor sluggert av ein knøl som seig forbi.

Bjørn Tore i kajakk (prikk) og knølhale (større prikk)

 

Hekksteinen vest

Bålsjefen fiksar biffen!

Skal det vere bål så skal det vere bål! Raust og rikeleg. Dei finaste folka å båle saman med. 

Det var ikkje kaldt i utgangspunktet og ved bålet var det reine syden. Eg har aldri frose så lite som på kvalpadlinga i år. Det tok tre dagar før eg fekk dreis på ostesmørbrødvarminga, men denne dagen vart dei perfekte! 

Det for kval - så vi hadde orkesterplass under lunsjen. Kor heldige går det an å vere?

Vi skulle i grunn berre heimover, men det var knøl og spekkhoggarar langs vegen, så det tok si tid. Vi var og innom med ei gruppe snorklarar som låg og bada saman med ein spekkhoggarflokk. DET hadde ikkje eg tort..

Knøl som stryk forbi Kristin. Ikkja alt som skjer langt til havs. 

Dei er kule då - der dei kjem med stauren i veret i full fart forbi

Kvalitetstid saman med spekkhoggarane

Skumringstimen vart blåtimen. Det var heilt stille på sjøen. Vi høyrde kvar ein kvalblåst i ein omkrins på fleire kilometer. Små lys markerte fiskebåtane lenger ute i fjorden. Slike stunder på sjøen er sjeldne og magiske. Det går ikkje an å forklare korleis det er - det må opplevast. 

Skjervøybygda skin som ein diamant der inne.

 

På heimvegen 

Kristin filmar medan vi to andre sig forbi og debriefar opplevingane. 

Kvalpadling 2018 - dag 2

11.11.18  Ny dag - og nye sjansar til store opplevingar! Vi var tidleg ute. Frukosten fekk vi i ta-med-boks frå hotellet kvelden før. No var vi i posisjon! Utstyret låg klart og det såg ut til å verte ein aldeles nydeleg dag! Mindre vind og flatt hav.

Morgonstund har gull i munn - i alle fall på kvalpadling! Så gliset er på plass frå vi kjem oss på sjøen (Foto: Kristin) 

Det går ikkje lenge før vi ser den første kvalhalen...

...og derifrå går det slag i slag! Mange spekkhoggarar og knølkvalar var i aktivitet rundt oss. Spelet mellom pastellfargane på himmelen og vinterlyset i nord var ein ekstra bonus. 

 

 

Der kjem det ein stor ein rett i mot meg... (Foto: Kristin) 

..og frå min posisjon såg det slik ut. Ups. Kollisjonskurs!!

Vintersol!! 

Framleis akkurat nok sol til at strålane nådde ut til oss på sjøen. Det gjer godt å få dagslys i november.  

Padling på øverste hylle..! Foto: Kristin

Pause på Hakksteinen (sør) med obligatorisk båling.

Vi hadde sett så mykje kval at vi eigentleg var godt nøgde. Men jammen leika det spekkhoggarar og seig knølkvalar forbi i sundet under lunsjen og. Vi er meir enn heldige som får oppleve dette.  

Spennande geologi! 

På siste etappa heimover i skumringa kom vi og forbi to grupper med knølkval. (Foto: Kristin)

Det er spennande når det er mørkt og stille og vi høyrer meir enn vi ser av kva som skjer rundt oss. 

Kristin driv mot ein kval som kviler, og forsøker liste seg tilbake..

Etappa for dagen, ca 16 km. 

Det beste av alt var at vi hadde endå EIN HEIL DAG til disposisjon..!!