Turmål i Ålesund og omegn 2012

Innimellom padling, jobbing og feriering har eg gått på turmålpostane i Ålesund kommune. Stort sett i lag med Anne Marte, med veldig bra innhopp av Kalle, Beate, Kristine og Trude innimellom. Konseptet er å registrere seg på nettsida, finne kodane i terrenget og registrere dei via mobil eller nett. Dette fører til at:

1) Vi kjem oss ut (Frisk luft er betre enn Dagsrevyen)
2) Vi kjem oss ut på nye plassar (Artig og dels spennande)
3) Vi kjem oss i form? (Verknaden lar merkeleg nok vente på seg..)

I alle fall - her er "Best of" turmålpostane - eg har no vore på alle i Ålesund (og vi er godt i gang med dei på Sula).

Sist og høgast! Ursfjellet/Vasstrandegga (561 moh). Høgaste punkt i Ålesund kommune ligg rett ved toppen. Sjølve toppen ligg nemleg i Skodje kommune.. 

Utsikt frå Vasstrandegga mot Ålesund og Godøya.

Langevatnet. Haustvibbar. Beviset på at det ikkje bles alltid.

Godt skilta er det stort sett. Myklebusthornet var eg på i fjor og, men no gjekk eg ein anna veg. Turmålspostar = lommekjent.

Maulings på Myklebusthornet

Alternativ rute ned frå Sukkertoppen, Trollråsa. Anne Marte og Kalle var med. Her kjem vi rett ned på posten ved Tueneset - det er med andre ord "ein dobbel". Mykje meir spennande enn å gå den vanlege stien nedatt.

Holsfjellet. Ei perle! Bergrabbar og furuskog.

På dei fleste postane er det bøker i tillegg til kode.

JUMP - på Holsfjellet. Anne Marte har stor tolmod og forståing for hoppebilde.

Kvervaksla - før forviklingane

Vi er godt kjent på Kverve. Det er vel ingen som har gått så langt for å komme ut til posten ved lykta som oss. Eg har lært at det er ein grunn til at det ikkje er merka sti på kartet. Som regel er grunnen at det ikkje er ein sti, til dømes fordi det er eit loddrett stup. Anne Marte har lært at ho ikkje bør stole ukritisk på kartlesar/stifinnar. Vi var begge einige om at det var ein fin og til slutt passe lang tur. Etter dette har vi tilfeldigvis alltid hatt med vatn og naudproviant på alle turar.  

Høgkubben med Beate. Vi var kledd for sommar. Det hagla.

Borgundgavlen. Fin utsikt inn til byen.

Østremsetra

Borgernes vei, Lillevatnet og Hatlåsen (DYTT-fellestur) uten kamera. Per Ove guida på Hatlåsen og det var utruleg kjekt å få "innside information" frå ein som var oppveksen i området. Bjønnalogen og Geitnausta (DRITLANGT!) utan batteri i kamera.

Fine kveldsturar, varierte turmål og alltid utsikt som imponerar! Turmåla i Ålesund kan anbefalast.   

Vi har og utforska turmålpostane på Sula i løpet av sommaren

Kjølstripe

Eg har hatt ei Keel Easy kjølstripe liggande heile sommaren. Det er klart betre å ha den på kajakken enn i skuffa. Med press og lovnad om hjelp frå Sygni så vart det ordnings.

1. Vask (rødsprit)

Denne delen av operasjonen klarte eg sjølv.

2. Lim på, kutt endar og finn senkekjøl (tapetkniv)

Sygni har trass alt universitetsutdanning med tapetkniv. Eg bøyer meg i respekt for det.

3. Varm opp, bøy, form, press (varmluftpistol, smedfingrar)

Varmluftpistol. Skumle greier.

Bøyen gjekk som smurt.

Eg tenkte det fort kunne bli krøll på knekken framme og bak. Eg tok feil. Det gjekk akkurat så glatt som i videoen frå leverandør. Er det mogleg?

Video som visar korleis det skal gjerast

 

Eg er spent på kor mykje kjølstripa toler og kor haldbar den er. Det var i alle fall lettvint å få den på. Sjølvsagt ekstra lettvint når ein allierar seg med profesjonelle folk med godt utstyr (varmluftpistol). Tusen takk for motivasjon og hjelp Sygni!

Eg skal (visst) på aktivitetsleiarkurs. Har fått tips om at vi treng reserveåre som aldri før og at det er ein fordel å få årene på plass att på dekk etter bruk. Eg hadde difor også gravd fram alle moglege hjelpemiddel for å få skikk på dei framre strikkane. Eg når ikkje fram, og det er langt frå lettvint å få noko under strikkane utan hjelp.

Valgets kval..

Har no festa korkballar på strikkane, og trur det er tilstrekkeleg. Så får eg heller sjå om eg må ha fleire eller anna design på det etterkvart. I garasjen så funka det i alle fall å feste både grønnlandsåre og delt euroåre. Full lengde euroåre vert litt knotete, men håpar eg ikkje får bruk for det. (Nokon eg kjenner har veldig lyst til å lime hår på korkballane mine. Eg hevar meg over det og tenker praktisk. Kun praktisk.) 

Odin har laga kjølstripe frå botnen, og her er link til framgangsmåte punkt for punkt.

Lars og Magnus la på Keel Easy kjølstripe før dei padla Norge på langs. Eg har ikkje høyrt noko om at det lausna undervegs, så har trua på at det fungerar.

Grottepadling på Runde

Jon Oli inviterte til ny Rundetur. Fredagskveld med perfekte meldingar og 9 stykk møtte etterkvart opp på Runde. Det var dammande stilt, ingen vind eller sjø, så var målet grottepadling.

Full av forventning padlar eg ut under Rundebrua, legg sivilisasjonen bak meg og startar på eventyret: Det var ein gang....

Rundebrua mot Nerlandsøya

Snirkling innimellom klippene

Små padlarar i stort landskap

Naturen er rå og storslegen. Eg får kjensla av å vere utanlands. Vi tek med oss alle godbitane på veg utover. Innimellom steinar og klipper, snirkling og oppdaging. Lydlause og små i eit stort og dramatisk landskap.

Fuglefjellet

Eg trudde vi var litt seine i høve sjøfuglen, og at fjellet var tomt. Det var difor ein ekstra bonus at det var yrande liv i havsulekolonien. Ein og anna skarv såg vi, og nokre måsar. Den obligatoriske ørna var også på plass. Det er veldig spesielt å padle under eit fuglefjell. Sjøfuglane har det generelt ikkje så bra, så vi er kanskje av siste generasjonane som får oppleve det på denne måten.  

 Full fart i havsulekolonien!

-Der er ei som sitt nede! Juhuu, bilde!, tenkte eg. I det eg knipsa såg eg at den store, rolege, stille fuglen låg ved sidan av ein daud unge. Kontrasten og naturen på godt og vondt kjentes i magen.

Foreldre og barn?

Eg var nesten metta av opplevingar FØR vi begynte med grottene.

Den turkise lagune

Utanfor nokre av grottene

Grotte 1: Her kunne vi padle langt innover, og det vart trangare og trangare. Grusstrand innerst. Det var mykje fjør og fleire daude fuglar som flaut, så det var litt ekkelt og ei småuhyggeleg stemning i grotta.

På veg ut av grotte 1, hovudlykter på veg inn.

Grotte 2. Litt mindre, smalare, reinare. Eigentleg var denne mykje trivelegare.

Stille og mørkt i grotta, lyst og full aktivitet i fuglefjellet utanfor. Det er ein kajakkpadlar i opningen, så det gjev ein peikepinn om dimensjonen....

Kveld ved Runde

Etter grottepadlinga så burde vi objektivt sett padle roleg heim før det vart mørkt. Det var alle einige om at var ein idiotisk tanke, så det gjorde vi ikkje. Vi for ut til fyret for kveldsmat og aktivitetsleiartips. Mildrid viste oss nokre triks for vanskelege ilandstigningar. Veldig bra. Alt vert litt meir klønete med hjelm. Greit å finne det ut før det er alvor. 

Runde er fyr nr 5 i kajakk på meg for sesongen.

Runde fyr frå vest

Litt dogging etter treninga, men her er i alle fall tunet. Fyrmeisterbustaden er no DNT-hytte.

Det vart sjølvsagt litt stress med å komme seg innatt og rekke ferja, men det gjekk. Vi toler litt stress! Takk til Herøygjengen for initiativtet og humøret! Det er alltid kjekt å komme ut og padle med dåkke! Eg trur varemerket er 100% menneskeleg - de har plass til mange og deler gjerne. Det vert sett pris på sjølv om vi rusar avgarde utan å seie "Ha det!" på skikkeleg vis.

Undervegs så snakka vi om at neste år må det verte overnattingstur. Hald på den tanken! Kunne og tenke meg ein geologileksjon og eit sjøfuglforedrag undervegs, så viss nokon padlarar der ute har spesialkompetanse så må de berre gje beskjed. 

Link til Rundeturen i fjor

Turen vart ca 13 km.

Her er det så mykje å sjå at ein må ha GOD TID!

Ferieforlengarpadling på Synnes

Det er framleis lyse kveldar og varmt i veret. Sygni hadde invitert på padling med både kjente og nye padlefjes på lista.

På sjøen. Godøya bak.

Vi starta på Synnes med redning og rulling. Sygni mista eit lukelokk trass sikring. Ergeleg! Eg prøvde meg på rulla. I kveld med grønnlandsåre. Eg kom meg opp, men innser at eg har for dårleg sveip. Nukaen er lettrulla, og eg kjem lett opp om eg berre får hoftevrikken på plass og legg meg bak. Om eg bommar litt på vrikken så treng eg støtte i sveipet, som eg per akkurat då ikkje hadde. Meir øving må til.

Dette var ein slik kveld som gjer at kjensla av ferie og sommar varer lenger. Det var kjekt å vere på sjøen. Prate litt. Vi padla nokre kilometer, og begynte å kikke etter "Kaffiholmen". Som vanleg låg den der, akkurat då vi hadde bruk for den.  

Verdas finaste boks til å ha med verdas beste sjokoladekake på padletur.

Sygni hadde med kake og kaffi til oss. Kanongod idè å invitere på padlebursdagsselskap. 

Den lange rekka av kommande 29-årsdagar kan godt feirast på denne måten. Kvar gong.

Kos på Kaffiholmen

Sidan ikkje alle hadde padla i lag før måtte det bli eit teambilde.

VI TULLAR IKKJE! Ikkje tull med oss...

Erkna i solnedgangen

6 kvalitetskilometer. Kjekt å treffe nye folk. Ferieforlengarpadling er fint.

Link til Jill sin blogg

Link til Sygni sin blogg

   

Øyhopping med sykkel - Ona

"-Kva heiter det der vi skal av?" 20 syklar, folk med bagar og sekkar, svett billettør og veldig mange øyer som heiter noko med H. Askvolldamene er på øyhopping, og er i ferd med å krysse fogderigrensa.

Harøya på austsida. Romsdalen. Nesten Danmark. Flatt, sol og vindmøller.

Det var kortare over enn vi hadde trudd. Bunkring på Coop'en. Finnøya neste. Det einaste som kunne vore betre var setet på sykkelen. Grueleg vondt bak etterkvart.

På moloen over til Finnøya.

Finnøy havstuer.

Finnøy havstuer - inne

Det som er verkeleg fint med desse øyene er at alt er på same plass! Ferjekaia, Finnøy Havstuer (med fantastisk god fiskesuppe!), badelandet "Håp i havet" og motormuseet ligg vegg i vegg. Det er sjeldan vi har så herskapleg venting på ferja som her.

Ona sett frå ferja omlag ved Sandøy

Ona sentrum

Det var ei fantastisk ferjereise over til Ona. Vi hadde kanonver, ferske sveler og plass framme ved glasa. Ona viste seg lekkert fram frå alle kantar. 

Då vi kom fram var vi utkvilt, høge på sukker og klare for å vere turistar. Ona er kjent for ein del ting, og vi skulle sjølvsagt teste alt. Med ein gong. Innlosjeringa på Ona havstuer tok omlag 5 minutt, og etter eit kvarter hadde vi handla keramikk. Det er jo heile to keramikarar og ein bildekunstnar ute på holmen. Kva er det med holmar i havet og kunstnarar skal tru? Likskap og ulikskap med Bulandet vart diskutert. Fyrmeisterbustad og fyr saumfart.

Ona fyr

Sykling på Husøy

Det er ikkje det at det er så lange avstandar på Ona, men har vi sykkel, så har vi sykkel. Husøy og Ona heng saman med bru, og vi for over museum, galleri, fyr og gravstad. Vi slurvar ikkje med turismen når vi fer.

Nina og eg hadde dessutan forbant oss på bading. Lengst aust på Husøya var det ei kjempefin sandstrand.

Det er jo litt greiare med bading når det SER ut som Syden.

Vestlandssommar!

Vi slappa av på stranda til det var på tide å fli seg til middag. Tacobuffet med påfølgande OL-handballfinale. Lang dag med mange inntrykk og mykje fliring. Avrunda med nasjonalsongen. Betre vert det ikke.  

Tett i tett. Godt naboskap?

Skodda låg tett om morgonen. Vi var nøgde likevel og hadde i grunn sett det meste dagen før. Retur same veg: Ferja, over Finnøy og denne gongen på vestsida av Harøya om Morsundet.

Gammal og ny fornybar energi. Torvtak og vindmøller.

Eigen skiltnorm her ute..

Siste ferjeventinga vart unnagjort på fine svaberg ved "StoreRasmussteinen". Vi tek med oss dei kulturminna vi kan få.

Lovlydige er vi og.

Siste etappe på "Tour te Nordøyane" unnagjort.

Link til første etappe - Ulla fyr

Sykling på Nordøyane er supert. Korte etappar, mykje å sjå. Ona var verkeleg verdt turen ut, det er eit spesielt samfunn langt der ute i havet. Kjekt med Askvollbesøk var det og. Eg er heldig! 

Eg kunne ha avslutta innlegget med eit bilde av sovande damer på hurtigbåten, men fordi eg er snill og grei så vert det:

Ona Havstuer og Ona fyr

Kart