Surfesamling i LoVe

27.-28. februar. Padleklubbane i regionen samarbeida om "Surf'n play"- samling på midten. Dei lokale har leika seg her sidan i oktober, og eg sat veke etter veke på Sunnmøre i haust og var grøn av misunning! Kajakken har ikkje vore på vatnet i 2016 og endeleg var det min tur å teste Grunnførfjorden (høyr på det namnet - det seier litt om potensiale!). Jarle og Kristin kom frå Tromsø, og utover fredagskvelden vart det fullt på Hadselsand bygdehus/kyrkje/skule. Eit skikkeleg interessant bygg i grunn.

Det var ei så bra helg at eg startar med nokre linjer som kan syngast til melodien "Bestemor Skogmus". Fotografering vart nedprioritert, og dei som er mest interessert i fakta om helga får sjå nederst.

"Surfesamlingssangen"
Når det arrangeres surf 'n play,
må man melde seg med stort OKEY!
Og fra fjern og nær det kommer folk
for å kose seg og surfe litt med hver sin holk
Kanskje er det meg, kanskje er det deg, kanskje er det tra la lei.

Padlegjengen samler seg på Delp
Her er rev og bølger, rop om hjelp!
Og du lurer nok på hvem det er,
som herjer på og ruller rundt i strømmen her
Kanskje blir det meg, kanskje blir det deg, kanskje blir det tra la lei.

Super padlehelg tar også slutt,
Vi har brukt opp det som var av futt
Det må jammen bli en "neste gang"
derfor hedres "komitèen" med en egen sang
Kanskje blir det meg, kanskje blir det deg, kanskje blir det tra la lei.

Gira på surf!

Snøbyge og surt ver. Vi sett stø kurs mot indre rev.

Lunsjpause

KANONFORHOLD på grunna!!

Små bølger, som varte evig lenge. Lette å fange, relativt kontrollerbare og EVIG lange. Når bølga tok slutt landa ein på ca meterdjupt vatn og det var berre å padle ut att. Alle klumpa seg, herleg kaos, breie glis og eit utal fine surfar på både nybegynnarane og dei meir erfarne nybegynnarane.

Då det stilna her for vi ut på ytre revet - store bølgjer, kjempekult og litt skummelt! Hit skal eg fleire gonger! 

Heimveg dag 1. Heilt greit å padle rundt i fjorden her.

 

Dag 2. Brukbart frå start. Vinterpadling på sitt beste.

Kristin rullar i straumen

  

Full fjære og brått var den straumen vekk.

Vi for utover, sjekka nokre steinar med litt drag ikring, åt nista og sjekka revet. Det er ein hard jobb på ein søndag, men nokre må jo berre gjere det, så vi ofra oss.

Jarle kjenner på straumen

Ettermiddagsstraumen var langt meir kvass i kantane, og vi fekk prøve litt skikkeleg straumpadling! Takk til Morten for gode tips og instruksjonar!

Kristin og eg avslutta med februarbad i Morfjorden

før pizza og ubegrensa mengder smågodt i sofaen!

Karta frå Kristin sin Endomondo dag 1 og dag 2. Til saman 21,8 km

Oppsummert:

Flott arrangement og fine folk. Fin sosial summing om kveldane. God kommunikasjon i gruppa på sjøen. Ekstremt bra område for surf og leik i alle variantar.  

Februarrulla i boks.

For dei kule surfebilda frå helga sjekk Padlemia sin blogg

 

Sydalsfjellet på ski (736 moh)

13.02 Premiere med randonee-skia. Elle melle i fine fjell - og vi la turen til Svarttinden/Sydalsfjellet (736 moh). Varsom.no med faregrad 3.

Svarttinden - eit portrett

Turen starta i bygda Gravermarka, gjennom beitemark, granfelt og ei ganske bratt side (ca 40 grader?). Deretter var det berre herlege kvite viddar og bakkar.

Innover og oppover her - herleg terreng!

Lunsjutsikta - Gimsøystraumen

Eg mista termoskoppen min, og den for nedover bakkane.

Mange minusgrader og kald vind. Det vart arktisk stemning og greit å halde på dunjakke etter lunsj, sjølv i oppoverbakkane.

Toppen i det fjerne

Sjarmøretappa

Utsikta frå toppen. Fine folk på fjellski frå bygda tok oss att på toppen, og kva trur du dei hadde med? Jepp, termoskoppen! 

Retur over Steindalsheia (708 moh) med flott lys i havet og horisonten

Hardt men fint skiføre store delar av nedkøyringa.

Fantastisk å suse ned mot fjord og solnedgang!

Livskvalitet på ein laurdag!

Siste henget var føret flakete og ekkelt. Vi gjorde som dei lokale med fjellskia, og tok oss langs med granfeltet på øversida og så ned. Med randoski var ikkje det noko særleg, så neste gong går det rett gjennom skogen. Vi ser at mange er tøffare enn oss på ski - men turane vert ikkje mindre fine av den grunn. Sydalsfjellet er ei perle - og vi skal ha den på lista over aktuelle turar seinare og. Hadde vore stas å treffe på puddersnø her. 360 graders utsikt og ein relativt grei tur.

Pilan (700 moh) på fjellski

07.02.16 Søndag og skitur. Vi la turen til Laupstad og fjellet Pilan (ca 700 meter). Mykje ver og friskt i fjellet.

Magisk i Lofoten/Vesterålen

Ingrid er like blid om det er ein grå og våt morgon med white out frå start.

Vi hadde kikka på vermeldinga og var sterke i trua. Det klabba godt på fellene frå start, som eg for sikkerheits skuld hadde gnidd godt inn med fellevoks, typa raud (tørt og kaldt), i mine pudderdraumar kvelden før.

Håp i frå vest

Det vart kald vind og framleis litt grått. Vi rigga oss til med vindsekk og åt lunsj. Livet vert så utruleg komfortabelt i ein slik vindsekk. Ein kan ete utan vottar, bytte kle, og i det heile tatt få seg ein pause og tine opp skrotten. Ikkje berre naudutstyr, men komfortutstyr og!

Dit skal vi! - Ingrid hadde kontroll, og det letta så mykje at vi såg toppen

Baut etter baut, betre og betre utsikt.

Toppen! Fin egg, rå natur og bratt ned på andre sida.

 

Trolldalstinden med venner?

Pilan er på kommunegrensa mellom Vågan i Lofoten og Hadsel i Vesterålen.

Teambilde - og temmeleg arktiske forhold!

Nedturen var i grunn ein nedtur. Eg hadde fjellski, og det kunne ha gått greit. Pappføre og sastrugiformasjonar er ikkje optimalt for mi skiglede, så det vart meir som ei jobbeøkt ned att. Sautinden på motsatt side av dalen hadde mykje snø og fine forhold, men det kunne ikkje vi sjå i gråveret om morgonen. NO var det innlysande kva fjell vi burde ha gått på. Vi valde å glede oss med puddarfantastastane som kom fykande ned med breie glis og orgasmiske hyl, og tenkte at det er vår tur neste gong. 

Imponerande kor fort vinden eroderar snøen og lagar kunst!

Lekker utsikt mot meir av Vesterålen

Mot slutten av turen fekk vi jammen med oss toppen på Higravtinden og Geitgaljen som stikk fram bak der.

Om ikkje nedkøyringa var heilt fantastiskså fekk vi ein veldig fin dag på fjellet, med mykje ver og mykje utsikt!

Pilan er ein sikker og grei tur - så hit går eg gjerne fleire gonger!